ائلآی بازیگوش من !
وقتی ائلآی عزیزم، یک سال و نیم ـ دو سالش بود، ما هر وقت سوار مترو میشدیم (با توجه به اینکه من کاپشن و کلاهش رو درمیآوردم) کفشا و جوراباش رو هم درمیآورد و احساس میکرد که اینم یه نوع مهمونیه!
البته این کار رو (یعنی درآوردن کفش و جورابش رو) توی آموزشگاه دخترخالهم هم انجام میداد. چون کفِش موکت بود! البته کف مترو هم که موکته دیگه!!!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی