یه آسمون با سه تا ماه

برای این‌که بچّه‌ها عادت کنن که الکی گریه نکنن؛ به جای این‌که به اون‌ها بگم «گریه نکن» (به ائل‌آی ) می‌گفتم: «برو توی اتاق گریه کن و هروقت گریه‌ت تموم شد بیا!» با سویل‌آی هم همین رفتار رو دارم. یعنی وقتی می‌خواد گریه کنه (البته وقتی بهونه‌گیری الکی می‌کنه!) بهش می‌گم: «برو توی اتاق، هرچقدر دلت می‌خواد گریه کن، وقتی گریه‌ت تموم شد بیا!» تازگیا، همون لحظه گریه‌شو قطع می‌کنه و می‌گه: «اِیِّه . . . دَئوم نُه» یعنی گریه تموم شد! ...