یه جایی خوندم که بچّهها تو این سن (یعنی یک سالگی)، بزرگی و کوچیکیِ اشیاء رو تشخیص میدن و اشیاء کوچیک رو توی ظروف بزرگ میاندازن. در همین راستا دیروز صبح سویلآی کوچولوی ما بعد از صرف صبحانه، لیوان چایی من رو (که پر بود) برگردوند رو زمین یعنی روی فرش. بعد لیوان رو وایستوند و مکعب سبز ش رو انداخت توی اون. و لیوان رو داد به من و رفت سراغ یه خرابکاری دیگه. (البته سویلآیِ ناز نازیِ یازده ماههی ما، این کار رو چند روز پیش هم با مکعبهای رنگیش و سبد کوچولویی که برای اونا خریدم امتحان کرده بود ولی خوب این دفعه . . . . ) ...